Cmentarz nazywany jest - z języka greckiego - nekropolią czyli miastem umarłych. Jest w tym dużo prawdy, bo jakkolwiek dziwnie to może zabrzmieć, ale cmentarze właśnie też mają swoje "życie", rozumiane może bardziej jako prawa - pisane i niepisane - oraz zwyczaje. Dla postronnego obserwatora każdy cmentarz wydaje się być taki sam, niezależnie czy znajduje się on na północy czy południu, na zachodzie czy na wschodzie Polski. Jednak po dłuższym spacerze jego uliczkami - w zależności od regionu - dostrzec można charakterystyczne cechy konkretnej nekropolii. Jedną z nich są pomniki nagrobne i obudowy grobów.
Otrzymując wiadomość o czyimś pogrzebie większość z nas decyduje się udać na tę uroczystość, aby ostatni raz pożegnać się z drogą nam osobą, która zmarła. Zazwyczaj atrybutami tego pożegnania są kwiaty i znicze. W przypadku zniczy kwestia jest w miarę prosta i ogranicza się do wyboru według takich kryteriów, jak kolor, wzór oraz deklarowany czas palenia konkretnego znicza. Tymczasem rozważając zakup albo zamówienie kwiatów na pogrzeb zastanawiamy się nieco dłużej.
Co można poczuć dowiadując się o tym, że ktoś, kogo kochamy, powoli odchodzi? Trudno chyba nawet nazwać tę mieszankę, która kłębi się w sercu: pragnienie pomocy, a zarazem ból i bezsilność. Jak się zachować w takiej sytuacji na co dzień?
